کتاب سس تند

کتاب سس تند تکنیک هایی برای شخصی سازی سس های شما دارد. این کتاب یک کتاب تند و آتشین است!

تکنیک هایی برای تهیه سس های تند با ۳۲ دستور غذا برای شروع. شامل ۶۰ دستور العمل برای استفاده از سس های تند.

جنیفر ترنر تامپسون ، نویسنده مشهور ، از ملایم تا بسیار تند، ۳۲ دستور تهیه سس های تند مخصوص خود را ارائه می دهد، و همچنین ۶۰ دستور العمل که از سس های گرم خانگی یا تجاری در همه چیز از کباب و بال بوفالو گرفته تا سوپ لوبیای سیاه استفاده می کند.

سعی کنید غذاهای تند ، تاکو ، سالاد و غذاهای دریایی درست کنید – حتی کوکتل های بسیار خوشمزه. حرارت دست ساز خود را به کباب بعدی خود بیاورید تا سوختن را احساس کنید!

مقدمه کتاب آشپزی سس تند:

برخی از مردم سس های تند را برای گرم شدن دوست دارند، و گرما منبع جادویی است، اما وقتی از این آستانه عبور کنید، دنیایی از طعم را کشف خواهید کرد که به شدت تحت تأثیر انتخاب چیلی و سایر مواد تشکیل دهنده است.
سس‌های تند هم چنین خواص زیادی دارند : آن‌ها متابولیسم شما را تسریع می‌کنند، و کالری بیشتری می‌سوزانید، به هضم غذا کمک می‌کند و از لخته شدن خون جلوگیری می‌کند. برخی از آنها بدون نمک هستند. آنها راهی برای از بین بردن نمک در غذاها بدون از بین بردن طعمشان هستند.
چیلی منبع خوبی از پتاسیم است و همچنین سرشار از ویتامین های A، B، C و E است. فلاونوئیدها؛ و آهن، منیزیم، نیاسین، ریبوفلاوین و تیامین.
فلفل سبز دو برابر ویتامین C موجود در وزن معادل پرتقال را دارد و فلفل قرمز منبع بهتری نسبت به هویج برای ویتامین A است که برای محافظت از پوست و تقویت بینایی ضروری است.

ملوانان اسپانیایی در قرن شانزدهم برای جلوگیری از بیماری اسکوربوت، چیلی را به سفرهای دریایی میبردند و بو داده آن را برای بهبود بینایی مصرف می کردند.

در دوران پیش از کلمبیا، بومیان آمریکا از فلفل برای کمک به زایمان، سرفه، عفونت گوش و گلودرد استفاده می کردند. در پرو آنقدر گرانبها بود که به عنوان ارز مبادله می شدند.

خواص سس تند و غذای تند

سس های تند علاوه بر فواید سلامتی،طعم غذا را نیز زنده می کنند. سس های فلفل تند و چیلی که به خصوص در جنوب خط استوا محبوب هستند، به خوبی با ذرت، لوبیا، برنج و سبزیجات ترکیب می شوند و یکنواختی رژیم نشاسته ای را از بین می برند.

مکانیزم و ساختار فلفل در بدن

مثل ورزش یا دویدن در ماراتن، فلفل می‌تواند حس خوبی را القا کند. منبع این واکنش فیزیولوژیکی کپسایسین است. یک ماده شیمیایی که در انتهای ساقه فلفل می باشد. همانطور که کپسایسین از پناهگاه داخلی فلفل به معده شما می رود، باعث ایجاد یک سری رویدادهای شیمیایی می شود:

ابتدا این ماده شیمیایی اعصاب تشخیص درد را در بدن شما تحریک می کند. دهان، بینی و گلو؛

بنابراین آنها بیدار می شوند، پیام رسان درد را به مغز می فرستند.

مغز نیز به نوبه خود، مسکن‌های طبیعی به نام اندورفین را آزاد می‌کند که از حمله سوزش جلوگیری می‌کند و تسکین لذت‌بخشی را تحریک می‌کند. جایی بین لذت و درد.