قهوه ترک

قهوه ترک مونت

قهوه ترک یک گونه قهوه مثل عربیکا و ربوستا نیست و اشاره به روش دم‌آوری قهوه دارد. به طور کلی قهوه ترک به روشی خاص برای دم‌آوری قهوه گفته می‌شود که در آن قهوه آسیاب‌شده داخل یک ظرف کوچک مخصوص که جذوه و همچنین ایربیک نامیده می‌شود، به همراه آب به جوش می‌آید. یک ضرب‌المثل معروف ترکیه‌ای برای قهوه میان قهوه‌دوست‌ها رایج است که می‌گوید: «قهوه باید سیاه مثل جهنم، قوی مثل مرگ و شیرین مثل عشق باشد». این ضرب‌المثل به بهترین شکل ممکن قهوه ترک را معرفی می‌کند.

این روش دم‌آوری اولین بار از یمن آمده است. در قرن ۱۶ حاکم عثمانی یمن عاشق این قهوه می‌شود و آن را به سلطان سلیمان پادشاه عثمانی معرفی می‌کند. از آن پس این نوع قهوه در استانبول ترکیه محبوبیت بسیاری پیدا می‌کند و این محبوبیت در ادامه به سایر نقاط جهان نیز گسترش می‌یابد.

درباره تاریخچه قهوه ترک، روایت دیگری هم وجود دارد که شاید از همه روایت‌ها مستندتر باشد. طبق این روایت، اولین قهوه‌خانه در استانبول به‌دست دو برادر دمشقی از شام (سوریه امروزی) به نام‌های حَکم و شمس در سال ۱۵۵۵ در محله تهته‌کله استانبول افتتاح شده است. اما تاریخ رسیدن قهوه به امپراتوری عثمانی هرچه که باشد، باید گفت قهوه ترک قبل از آن‌که یک روش دم‌آوری قهوه باشد، نمادی است از نقش انکارناپذیر ترک‌ها در معرفی قهوه به‌عنوان یک «نوشیدنی شرقی» به جهان امروز.

از ویژگی‌های قهوه ترک می‌شود گفت که غلیظ است و بافتی کاملا مخملی دارد و همین بافت مخملی است که دل از عاشقان قهوه ترک ربوده است. پس از دم‌آوری روی قهوه ترک یک لایه فوم یا کرم قهوه تشکیل می‌شود که هم ظاهری جذاب به آن می‌بخشد و هم باعث حفظ دمای قهوه و دیرتر سرد شدن آن می‌شود. دانه‌های قهوه ترک بسیار نرم آسیاب می‌شود تا راحت‌تر با آب ترکیب شوند. آسیاب نرم همچنین باعث دم کشیدن و جا افتادن آسان‌تر قهوه نیز می‌شود.

میزان کافئین قهوه ترک بالاست و طعم تلخ ملایمی دارد. از طرفی چون قهوه ترک فیلتر نمی‌شود، هنگام نوشیدن، ذرات ریز قهوه را زیر زبان حس می‌کنید. نکته مهم در دم‌آوری قهوه ترک تازه برشته بودن قهوه و کیفیت آب است. قهوه ترک معمولا در فنجان کوچک سرو می‌شود.