قهوه، نوشیدنی محبوبی که از دانه‌های بو داده و آسیاب شده گیاهان قهوه، که از مناطق گرمسیری و بومی آفریقا هستند، تهیه می‌شود. قهوه یکی از سه نوشیدنی پرطرفدار در جهان (در کنار آب و چای) و یکی از سودآورترین کالاهای بین‌المللی است. هرچند قهوه اساس مجموعه‌ای بی‌پایان از نوشیدنی‌ها از جمله اسپرسو، کاپوچینو، موکا و لاته است، اما محبوبیت اصلی آن به دلیل اثر انرژی‌بخش آن است که توسط کافئین، یک آلکالوئید موجود در قهوه، ایجاد می‌شود.
همه آنچه که باید درباره خواص قهوه بدانید
- خواص قهوه بعد از غذا
- خواص قهوه عربیکا برای لاغری
- خواص قهوه برای مو
- خواص قهوه برای قند خون
- خواص خوردن قهوه تلخ
- خواص قهوه برای فشار خون
- خواص قهوه برای جوش صورت
- خواص قهوه برای غلظت خون
- خواص قهوه برای قلب
- خواص قهوه برای کبد
- خواص قهوه فول کافئین
- خواص قهوه لاته
- خواص قهوه برای زنان
- خواص قهوه برای مردان
- خواص قهوه آمریکانو
- خواص قهوه قبل از تمرین بدنسازی
- خواص قهوه برای تقویت حافظه
- خواص قهوه صد عربیکا
- خواص قهوه روبوستا
- خواص قهوه اول صبح
- خواص قهوه ترک برای لاغری
- خواص قهوه اسپرسو برای فشار خون
انواع اصلی قهوه
دو گونه اصلی گیاه قهوه که تقریباً تمام مصرف جهانی را تأمین می‌کنند، «Coffea arabica» و «C. canephora» هستند. عربیکا به‌عنوان قهوه‌ای ملایم‌تر، خوش‌طعم‌تر و معطرتر نسبت به روبوستا که گونه اصلی «C. canephora» است، شناخته می‌شود. دانه‌های عربیکا، که ظاهری صاف‌تر و کشیده‌تر دارند، بیشتر از روبوستا در جهان رایج‌اند؛ اما نسبت به روبوستا ظریف‌تر بوده و در برابر آفات آسیب‌پذیری بیشتری دارند. این گیاه به آب‌وهوای خنک نیمه‌گرمسیری نیاز داشته و برای رشد، ارتفاعات بالاتر (بین ۶۰۰ تا ۲۰۰۰ متر) و رطوبت زیادی را می‌طلبد. تولیدکنندگان اصلی قهوه عربیکا در مناطق آمریکای لاتین، شرق آفریقا، آسیا و عربستان قرار دارند. دانه روبوستا که ظاهری گردتر و برآمده‌تر دارد، همان‌طور که از نام آن مشخص است، مقاومت بیشتری داشته و در ارتفاعات پایین‌تر (از سطح دریا تا ۶۰۰ متر) رشد می‌کند. هزینه تولید قهوه روبوستا کمتر است و میزان کافئین آن دو برابر عربیکا است؛ به همین دلیل معمولاً برای برندهای ارزان‌قیمت تجاری قهوه استفاده می‌شود. کشورهای غرب و مرکز آفریقا، جنوب شرق آسیا و برزیل از بزرگترین تولیدکنندگان قهوه روبوستا به‌شمار می‌روند.
اهمیت قهوه برای سلامتی
قهوه به عنوان یک نوشیدنی محبوب، دارای خواص متنوعی است که به بهبود سلامت بدن کمک می‌کند. نوشیدن قهوه صبح ناشتا باعث افزایش انرژی و هوشیاری می‌شود و مصرف آن قبل از تمرین بدنسازی باعث بهبود عملکرد فیزیکی می‌گردد. قهوه روبوستا با کافئین بالا، قهوه آمریکانو با طعم ملایم‌تر و قهوه لاته با ترکیب شیر و اسپرسو، هرکدام دارای فواید منحصربه‌فردی هستند. قهوه فول کافئین باعث افزایش انرژی و متابولیسم می‌شود، در حالی که قهوه عربیکا ۱۰۰ با آنتی‌اکسیدان‌های قوی به بهبود سلامت عمومی کمک می‌کند.
تاثیر مصرف قهوه بر ارگان‌های بدن
قهوه اثرات مثبتی بر روی ارگان‌های مختلف بدن نیز دارد. مصرف قهوه می‌تواند از کبد در برابر بیماری‌های کبدی محافظت کند و خطر بیماری‌های قلبی را کاهش دهد. همچنین، قهوه به کنترل قند خون و بهبود حافظه کمک می‌کند. از دیگر خواص قهوه می‌توان به کاهش جوش صورت، کاهش غلظت خون و تقویت سیستم گردش خون اشاره کرد. قهوه ترک به دلیل غلظت بالای کافئین، به چربی‌سوزی و کاهش وزن کمک می‌کند و مصرف آن برای مردان و زنان نیز دارای فواید خاصی از جمله بهبود عملکرد جنسی و کاهش علائم سندرم پیش از قاعدگی است.
تاریخچه قهوه
گیاهان وحشی قهوه که احتمالاً از منطقه کِفا (Kaffa) در اتیوپی بودند، در قرن پانزدهم به جنوب عربستان منتقل شده و تحت کشت قرار گرفتند. یکی از افسانه‌های مشهور درباره کشف قهوه، داستان «کالدی»، یک چوپان عرب است که از رفتار عجیب و پرجنب‌وجوش گله‌اش شگفت‌زده شد. در حدود سال ۸۵۰ میلادی، کالدی تصمیم گرفت تا از میوه‌های بوته همیشه‌سبزی که بزهایش از آن تغذیه می‌کردند، بچشد و پس از تجربه حس سرخوشی و نشاط، این کشف بزرگ را به جهانیان اعلام کرد.
صرف‌نظر از منشأ واقعی قهوه، تأثیر تحریک‌کننده آن بی‌شک باعث محبوبیتش شد. با وجود تهدید به مجازات‌های شدید در برخی مذاهب و کشورها، نوشیدن قهوه به‌سرعت در میان اعراب و همسایگانشان رواج یافت و حتی باعث ایجاد یک پدیده اجتماعی و فرهنگی جدید به نام «قهوه‌خانه» شد.
قهوه در طول قرن‌های ۱۶ و ۱۷ به تدریج به کشورهای مختلف اروپایی معرفی شد. در این دوره، داستان‌های زیادی درباره ممنوعیت یا تأیید این نوشیدنی به‌عنوان یک معجون مذهبی، سیاسی و پزشکی ثبت شده است. تا اواخر قرن هفدهم، قهوه‌خانه‌ها در سراسر بریتانیا، مستعمرات بریتانیا در آمریکا و اروپا به شدت رونق گرفته بودند.
تا پایان قرن هفدهم، بخش عمده‌ای از عرضه محدود قهوه در جهان تقریباً به‌طور کامل از استان یمن در جنوب عربستان تأمین می‌شد. اما با افزایش محبوبیت این نوشیدنی، کشت و پرورش گیاه قهوه به سرعت در قرن هفدهم به جاوه و سایر جزایر مجمع‌الجزایر اندونزی و در قرن هجدهم به قاره آمریکا گسترش یافت. کشت قهوه در جزایر هاوایی نیز در سال ۱۸۲۵ آغاز شد.
تا قرن بیستم، بیشترین تمرکز تولید قهوه در نیم‌کره غربی، به‌ویژه در برزیل، شکل گرفت. در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، ماشین‌های صنعتی برای بو دادن و آسیاب کردن قهوه به کار گرفته شدند، و ظرف‌های وکیوم برای نگهداری قهوه آسیاب شده اختراع شدند. همچنین، روش‌هایی برای حذف کافئین از دانه‌های سبز قهوه توسعه یافت. پس از سال ۱۹۵۰، تولید قهوه فوری به کمال رسید که این امر منجر به افزایش تولید دانه‌های ارزان‌تر روبوستا در آفریقا شد. برای اطلاعات بیشتر، تاریخچه قهوه را نیز ببینید.
میوه‌های رسیده گیاه قهوه به نام «گیلاس قهوه» شناخته می‌شوند و هر گیلاس معمولاً حاوی دو دانه قهوه است که به‌صورت تخت در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند. حدود ۵ درصد از گیلاس‌های قهوه فقط یک دانه دارند که به آن‌ها «پی‌بری» می‌گویند. این دانه‌های تک، کوچک‌تر و متراکم‌تر هستند و به عقیده برخی، قهوه‌ای شیرین‌تر و خوش‌طعم‌تر تولید می‌کنند.
اگر از عاشقان صنعت آشپزی و خلق طعم های شگفت انگیز هستید میتوانید با مراجعه به صفحه کتاب آشپزی، به دنیایی از تکنیک، دستور پخت ها و رسپی های محرمانه بین المللی دست یابید و دانش خود را در صنعت خوراک و نوشیدنی (آشپزی، بیکری، باریستا، بارتندری، میکسولوژی، رستری و ...) تا عالیترین سطوح جهانی ارتقا دهید.
